Η άρθρωση του ισχίου (HJ) είναι μια σύνθετη άρθρωση που σχηματίζεται από πολλά οστά: το μηριαίο οστό, το ηβικό οστό, το λαγόνιο και το ίσχιο. Περιβάλλεται από περιαρθρικούς σάκους και έναν ισχυρό μυο-συνδεσμικό κορσέ, που προστατεύεται από το υποδόριο λίπος και το δέρμα.
Το λαγόνιο, το ίσχιο και η ηβική κοιλότητα σχηματίζουν το πυελικό οστό και συνδέονται με υαλώδη χόνδρο στην κοτύλη. Αυτά τα οστά συγχωνεύονται πριν από την ηλικία των 16 ετών.
Χαρακτηριστικό χαρακτηριστικό της μηριαίας άρθρωσης είναι η δομή της κοτύλης, η οποία καλύπτεται μόνο εν μέρει με χόνδρο, στο πάνω μέρος και στο πλάι. Το μεσαίο και το κάτω τμήμα καταλαμβάνονται από λιπώδη ιστό και τον μηριαίο σύνδεσμο, που περικλείεται σε μια αρθρική μεμβράνη.
Αιτίες
Ο πόνος στην άρθρωση του ισχίου μπορεί να προκαλέσει βλάβη σε ενδοαρθρικά στοιχεία ή σε κοντινές δομές:
- δέρμα και υποδόριος ιστός?
- μύες και σύνδεσμοι?
- αρθρικές σακούλες?
- χείλος κοτύλης (χόνδρινο χείλος που εκτείνεται κατά μήκος της άκρης της κοτύλης).
- αρθρικές επιφάνειες του μηριαίου οστού ή του πυελικού οστού.
Ο πόνος στην περιοχή της άρθρωσης προκαλείται από φλεγμονή ή παραβίαση της ακεραιότητας των δομών που την αποτελούν. Τις περισσότερες φορές, ο πόνος εμφανίζεται όταν μια λοίμωξη εισέρχεται στην κοιλότητα της άρθρωσης (λοιμώδης αρθρίτιδα) και μια αυτοάνοση βλάβη (ρευματοειδής και αντιδραστική αρθρίτιδα).
Όχι λιγότερο συνηθισμένοι είναι οι μηχανικοί τραυματισμοί, με αποτέλεσμα να καταστρέφονται οι επιφύσεις των οστών, των συνδέσμων, των αρθρικών μεμβρανών και άλλων ιστών. Ο τραυματισμός είναι πιο επιρρεπής σε ενεργά άτομα και αθλητές που βιώνουν υψηλή σωματική άσκηση.
Κινδυνεύουν επίσης άτομα μεγαλύτερης ηλικίας που έχουν πόνο στα οστά της λεκάνης λόγω εκφυλιστικών-δυστροφικών αλλαγών στον χόνδρο, καθώς και παιδιά και έφηβοι κατά την περίοδο των ορμονικών αλλαγών.
Ο πόνος στην άρθρωση του ισχίου στην αριστερή ή τη δεξιά πλευρά προκαλείται από μεταβολικές ασθένειες - για παράδειγμα, σακχαρώδη διαβήτη, ψευδοουρική αρθρίτιδα και παχυσαρκία.
Ο πλήρης κατάλογος των πιθανών ασθενειών έχει ως εξής:
- ασθένεια Perthes;
- αρθροπάθεια?
- Νόσος του Koenig;
- διαβητική αρθροπάθεια?
- ψευδοαρθρίτιδα?
- διαλείπουσα υδράρθρωση (διαλείπουσα υδρωπικία της άρθρωσης).
- χονδρομάτωση?
- αντιδραστική, ρευματοειδής και λοιμώδης αρθρίτιδα.
- νεανική επίφυση;
- βλάβη.
Νόσος Perthes
Με τη νόσο Perthes, η παροχή αίματος στην κεφαλή του μηριαίου οστού διαταράσσεται, γεγονός που οδηγεί σε άσηπτη νέκρωση (θάνατο) του ιστού του χόνδρου. Υποφέρουν κυρίως παιδιά κάτω των 14 ετών, κυρίως αγόρια.
Το κύριο σύμπτωμα της νόσου Perthes είναι ο συνεχής πόνος στην άρθρωση του ισχίου, ο οποίος αυξάνεται με το περπάτημα. Πολύ συχνά, τα παιδιά παραπονιούνται ότι το πόδι πονάει από το ισχίο και αρχίζουν να κουτσαίνουν.
Στα αρχικά στάδια τα συμπτώματα είναι ήπια, γεγονός που οδηγεί σε καθυστερημένη διάγνωση, όταν ήδη εμφανίζεται αποτυπωτικό (ενδοαρθρικό) κάταγμα. Η καταστροφική διαδικασία συνοδεύεται από αύξηση του πόνου, οίδημα των μαλακών ιστών και ακαμψία των κινήσεων των άκρων. Ο ασθενής δεν μπορεί να γυρίσει τον μηρό προς τα έξω, να τον περιστρέψει, να τον λυγίσει ή να τον ξελυγίσει. Είναι επίσης δύσκολο να μετακινήσετε το πόδι στο πλάι.
Παρατηρούνται επίσης παραβιάσεις του αυτόνομου νευρικού συστήματος: το πόδι γίνεται κρύο και χλωμό, ενώ ιδρώνει πολύ. Μερικές φορές η θερμοκρασία του σώματος αυξάνεται σε υποπυρετικές τιμές.
Αναφορά: με τη νόσο Perthes, η βλάβη μπορεί να είναι μονόπλευρη και αμφοτερόπλευρη. Στις περισσότερες περιπτώσεις, μια από τις αρθρώσεις υποφέρει λιγότερο και αναρρώνει πιο γρήγορα.
Αρθροπάθεια
Η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου ονομάζεται κοξάρθρωση και διαγιγνώσκεται κυρίως στους ηλικιωμένους. Η ασθένεια εξελίσσεται αργά, αλλά προκαλεί μη αναστρέψιμες αλλαγές. Η παθολογική διαδικασία ξεκινά με βλάβη στον χόνδρο, ο οποίος γίνεται πιο λεπτός ως αποτέλεσμα της αύξησης της πυκνότητας και του ιξώδους του αρθρικού υγρού.
Η ανάπτυξη της κοξάρθρωσης οδηγεί σε παραμόρφωση της άρθρωσης, μυϊκή ατροφία και σημαντικό περιορισμό της κίνησης μέχρι την πλήρη ακινησία. Το σύνδρομο πόνου στην αρθροπάθεια έχει κυματοειδές (μη μόνιμο) χαρακτήρα και εντοπίζεται στην εξωτερική πλευρά του μηρού, αλλά μπορεί να εξαπλωθεί στη βουβωνική χώρα, τους γλουτούς και τη μέση.
Στο δεύτερο στάδιο της αρθροπάθειας, ο πόνος καλύπτει το εσωτερικό του μηρού και μερικές φορές κατεβαίνει στο γόνατο. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, ο πόνος στο ισχίο αυξάνεται και μόνο μερικές φορές υποχωρεί σε ηρεμία.
Η κοξάρθρωση είναι πρωτοπαθής και δευτεροπαθής. Η πρωτοπαθής κοξάρθρωση αναπτύσσεται στο φόντο της οστεοχόνδρωσης ή της αρθροπάθειας του γόνατος. Προϋπόθεση για τη δευτεροπαθή κοξάρθρωση μπορεί να είναι η δυσπλασία του ισχίου, το συγγενές εξάρθρημα του ισχίου, η νόσος Perthes, η αρθρίτιδα και οι τραυματικές κακώσεις (εξαρθρήματα και κατάγματα).
Νόσος Koenig
Εάν ο μηρός πονάει στο πλάι στην περιοχή της άρθρωσης, η αιτία μπορεί να είναι ο θάνατος του χόνδρινου ιστού (νέκρωση) - η νόσος του Koenig. Αυτή η ασθένεια συναντάται συχνότερα σε νεαρούς άνδρες ηλικίας 16-30 ετών που παραπονιούνται για πόνο, μειωμένο εύρος κίνησης και περιοδικό «μπλοκάρισμα» του ποδιού.
Η νόσος του Koenig αναπτύσσεται σε διάφορα στάδια: πρώτα, ο χόνδρος μαλακώνει, μετά πυκνώνει και αρχίζει να διαχωρίζεται από την αρθρική επιφάνεια του οστού. Στο τρίτο ή τέταρτο στάδιο, η νεκρωτική περιοχή απορρίπτεται και εισέρχεται στην αρθρική κοιλότητα. Αυτό οφείλεται στη συσσώρευση συλλογής (υγρού), δυσκαμψία κίνησης και απόφραξη των αριστερών ή δεξιών αρθρώσεων.
Αναφορά: η παρουσία «αρθρικού ποντικιού» στην άρθρωση του ισχίου οδηγεί στην ανάπτυξη κοξάρθρωσης.
διαβητική αρθροπάθεια
Η οστεοαρθροπάθεια ή η άρθρωση Charcot παρατηρείται στον σακχαρώδη διαβήτη και χαρακτηρίζεται από προοδευτική παραμόρφωση που συνοδεύεται από πόνο ποικίλης έντασης. Οι αισθήσεις πόνου εκφράζονται μάλλον ασθενώς ή απουσιάζουν εντελώς, καθώς η ευαισθησία μειώνεται απότομα σε αυτή την ασθένεια λόγω παθολογικών αλλαγών στις νευρικές ίνες.
Η διαβητική αρθροπάθεια εμφανίζεται με μακρά πορεία διαβήτη και είναι μια από τις επιπλοκές της. Εμφανίζεται συχνότερα σε γυναίκες που δεν έχουν λάβει πλήρη θεραπεία ή ήταν αναποτελεσματική. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι αρθρώσεις του ισχίου προσβάλλονται εξαιρετικά σπάνια.
ψευδοαρθρίτιδα
Ως αποτέλεσμα παραβίασης του μεταβολισμού του ασβεστίου, οι κρύσταλλοι ασβεστίου αρχίζουν να συσσωρεύονται στους αρθρικούς ιστούς και αναπτύσσεται χονδροασβεστίωση ή ψευδοουρική αρθρίτιδα. Η ασθένεια πήρε το όνομά της λόγω της ομοιότητας των συμπτωμάτων με την ουρική αρθρίτιδα, η οποία χαρακτηρίζεται από παροξυσμική πορεία.
Ο οξύς και οξύς πόνος εμφανίζεται ξαφνικά: η πληγείσα περιοχή γίνεται κόκκινη και πρήζεται, γίνεται ζεστή στην αφή. Μια επίθεση φλεγμονής διαρκεί από αρκετές ώρες έως αρκετές εβδομάδες, τότε όλα περνούν. Με τη χονδροασβεστίωση, ο πόνος είναι δυνατός στην αριστερή ή τη δεξιά πλευρά της λεκάνης.
Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων η ψευδοουρική αρθρίτιδα εμφανίζεται χωρίς προφανή αιτία και ακόμη και κατά την εξέταση δεν μπορούν να εντοπιστούν διαταραχές του μεταβολισμού του ασβεστίου. Πιθανώς, η αιτία της νόσου έγκειται σε μια τοπική μεταβολική διαταραχή εντός της άρθρωσης. Σε έναν ασθενή στους εκατό, η χονδροασβεστίωση αναπτύσσεται με φόντο υπάρχουσες συστηματικές ασθένειες - διαβήτη, νεφρική ανεπάρκεια, αιμοχρωμάτωση, υποθυρεοειδισμό κ. λπ.
αρθρική χονδρομάτωση
Η χονδρομάτωση των αρθρώσεων ή η μεταπλασία των χόνδρινων νησίδων της αρθρικής μεμβράνης προσβάλλει κυρίως μεγάλες αρθρώσεις, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και το ισχίο. Τις περισσότερες φορές, αυτή η παθολογία εμφανίζεται σε μεσήλικες και ηλικιωμένους άνδρες, αλλά υπάρχουν περιπτώσεις συγγενούς χονδρομάτωσης.
Με τη χονδρομάτωση, η αρθρική μεμβράνη εκφυλίζεται σε χόνδρινο ή οστικό ιστό, με αποτέλεσμα να σχηματίζονται χονδρομικά ή οστικά σώματα μεγέθους έως 5 cm στην κοιλότητα της άρθρωσης.
Η κλινική της νησιωτικής μεταπλασίας είναι παρόμοια με την αρθρίτιδα: ο ασθενής ανησυχεί για πόνο στην περιοχή του ισχίου, η κινητικότητα των ποδιών είναι περιορισμένη και ακούγεται ένα χαρακτηριστικό τσούξιμο κατά τη διάρκεια των κινήσεων.
Δεδομένου ότι η χονδρομάτωση είναι μια δυσπλαστική διαδικασία με το σχηματισμό χονδρομικών σωμάτων, δεν αποκλείεται η εμφάνιση «αρθρικού ποντικιού». Σε αυτή την περίπτωση, το «ποντίκι» μπορεί να κολλήσει ανάμεσα στις αρθρικές επιφάνειες των οστών, κάτι που θα οδηγήσει σε μερικό ή πλήρη αποκλεισμό της άρθρωσης. Η άρθρωση παραμένει φραγμένη έως ότου το χονδρομικό σώμα εισέλθει στον αυλό της κάψουλας και μόνο μετά από αυτό οι κινήσεις αποκαθίστανται πλήρως.
Αναφορά: η συχνή ή παρατεταμένη εμπλοκή της άρθρωσης μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη κοξάρθρωσης. Οι επιπλοκές της αρθρικής χονδρομάτωσης είναι η δυσκαμψία (σύσπαση) και η μυϊκή ατροφία.
Αρθρίτιδα
Η αρθρίτιδα είναι μια φλεγμονή που εντοπίζεται στις αρθρικές επιφάνειες της κοτύλης και του μηριαίου οστού. Η ήττα της άρθρωσης του ισχίου ονομάζεται κοξίτιδα, η οποία συνοδεύεται από θαμπό, πονεμένο πόνο στο πίσω μέρος του μηρού και στη βουβωνική χώρα.
Υπάρχουν διάφορες ποικιλίες αρθρίτιδας, πιο συχνά η άρθρωση του ισχίου επηρεάζεται από τη μολυσματική της μορφή. Άλλα είδη διαγιγνώσκονται πολύ λιγότερο συχνά. Γιατί εμφανίζεται η λοιμώδης αρθρίτιδα; Η ανάπτυξη της παθολογίας ξεκινά μετά την είσοδο βακτηρίων και ιών στην κοιλότητα της άρθρωσης.
Η κλινική εικόνα της λοιμώδους αρθρίτιδας μπορεί να διαφέρει ανάλογα με τον τύπο των μικροοργανισμών που την προκαλούν. Ωστόσο, υπάρχουν 5 χαρακτηριστικά σημεία που παρατηρούνται σε όλους τους ασθενείς:
- σύνδρομο πόνου στην άρθρωση του δεξιού ή του αριστερού ποδιού (υπάρχει επίσης αμφοτερόπλευρη βλάβη).
- πρήξιμο και πρήξιμο πάνω από την άρθρωση.
- ερυθρότητα του δέρματος?
- μειωμένη κινητική ικανότητα.
- αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος.
Στην αρχή της νόσου, οι ασθενείς εμφανίζουν έντονο πόνο, ειδικά όταν σηκώνονται από καθιστή θέση. Η άρθρωση πονάει σχεδόν συνεχώς, λόγω του πόνου είναι αδύνατο να σταθεί κανείς ή να καθίσει. Πρέπει να σημειωθεί ότι η λοιμώδης μορφή αρθρίτιδας συνοδεύεται πάντα από πυρετό, ρίγη, πονοκέφαλο, αδυναμία και ναυτία.
Νεανική επιφυσιόλυση
Ο όρος επιφυσιόλυση σημαίνει κυριολεκτικά τη διάσπαση, την καταστροφή της αρθρικής επιφάνειας του οστού ή μάλλον του χόνδρου που το καλύπτει. Χαρακτηριστικό γνώρισμα μιας τέτοιας βλάβης είναι η διακοπή της ανάπτυξης των οστών σε μήκος, η οποία οδηγεί σε ασυμμετρία των κάτω άκρων.
Στους ενήλικες, η επιφυσιόλυση συμβαίνει με κάταγμα με μετατόπιση ή ρήξη της επίφυσης. Η καταστροφή της επίφυσης στη ζώνη ανάπτυξης είναι δυνατή μόνο στην εφηβεία, επομένως η ασθένεια ονομάζεται νεανική.
Η νεανική επιφυσιόλυση είναι μια ενδοκρινο-ορθοπεδική παθολογία, η οποία βασίζεται σε μια ανισορροπία μεταξύ αυξητικών ορμονών και ορμονών φύλου. Αυτές οι δύο ομάδες ορμονών είναι απαραίτητες για τη φυσιολογική λειτουργία του χόνδρινου ιστού.
Η υπεροχή των αυξητικών ορμονών έναντι των ορμονών του φύλου οδηγεί σε μείωση της μηχανικής αντοχής της ζώνης ανάπτυξης του μηριαίου οστού και η επίφυση μετατοπίζεται. Το τελικό τμήμα του οστού βρίσκεται κάτω και πίσω από την κοτύλη.
Τυπικά συμπτώματα της επιφυσιόλυσης είναι ο πόνος στη δεξιά πλευρά του μηρού ή στην αριστερή (ανάλογα με την άρθρωση που έχει προσβληθεί), η χωλότητα και η αφύσικη θέση του ποδιού. Το άρρωστο πόδι στρέφεται προς τα έξω, οι μύες των γλουτών, των μηρών και των κάτω ποδιών ατροφούν.
Θεραπευτική αγωγή
Για τη θεραπεία της νόσου Perthes, συνταγογραφούνται χονδροπροστατευτικά για την προώθηση της αναγέννησης του χόνδρου και τα αγγειοπροστατευτικά είναι απαραίτητα για τη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος. Η σύνθετη θεραπεία περιλαμβάνει επίσης μασάζ, θεραπεία άσκησης, φυσιοθεραπεία - UHF, ηλεκτροφόρηση με ασβέστιο και φώσφορο, εφαρμογές λάσπης και οζοκερίτη.
Σε ασθενείς με νόσο Perthes συνιστάται η αποφόρτιση του άκρου και η χρήση ορθοπεδικών συσκευών (γύψινων εκμαγείων), καθώς και ειδικών κλινών για την αποφυγή παραμόρφωσης της κεφαλής του μηριαίου οστού.
Τι να κάνετε και ποια φάρμακα να πίνετε για την αρθρίτιδα εξαρτάται από το στάδιο της νόσου. Οι ακόλουθες θεραπείες βοηθούν στην ανακούφιση του πόνου και επιβραδύνουν την παθολογική διαδικασία στα στάδια 1-2:
- μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη (ΜΣΑΦ).
- Αγγειοδιασταλτικά;
- Μυοχαλαρωτικά για χαλάρωση των μυών.
- χονδροπροστατευτικά?
- ορμονικό (με έντονο πόνο).
- αλοιφές και κομπρέσες με αντιφλεγμονώδη ή χονδροπροστατευτική δράση.
Στα στάδια 3-4, οι ασθενείς υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση.
Η νόσος του Koenig αντιμετωπίζεται μόνο χειρουργικά, κατά τη διάρκεια της αρθροσκοπικής χειρουργικής, αφαιρείται η πληγείσα περιοχή του χόνδρου.
Η θεραπεία της διαβητικής αρθροπάθειας περιλαμβάνει διόρθωση της υποκείμενης νόσου - σακχαρώδη διαβήτη, χρήση ειδικών επιδέσμων εκφόρτωσης και λήψη φαρμάκων. Σε όλους τους ασθενείς, ανεξάρτητα από το στάδιο της νόσου, συνταγογραφούνται αντιαπορροφητικά φάρμακα - διφωσφονικά, καθώς και φάρμακα με βιταμίνη D και ασβέστιο. Για την ανακούφιση του πόνου και της φλεγμονής, συνταγογραφούνται φάρμακα από την ομάδα των ΜΣΑΦ και τα κορτικοστεροειδή. Εάν υπάρχουν μολυσματικές επιπλοκές, πραγματοποιείται μια πορεία αντιβιοτικής θεραπείας.
Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία για την ψευδοουρική αρθρίτιδα· για τις παροξύνσεις συνταγογραφούνται αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Μεγάλη ποσότητα υγρού που έχει συσσωρευτεί στην άρθρωση αποτελεί ένδειξη για ενδοαρθρική παρακέντηση, κατά την οποία αντλείται το υγρό και χορηγούνται κορτικοστεροειδή.
Η χονδρομάτωση της άρθρωσης του ισχίου απαιτεί υποχρεωτική χειρουργική επέμβαση, ο όγκος της οποίας εξαρτάται από την έκταση της βλάβης. Με μικρό αριθμό χονδρομικών σωμάτων αφαιρούνται με μερική αρθροεκτομή (εκτομή του αρθρικού υμένα) ή ελάχιστα επεμβατική αρθροσκόπηση (μέσω τριών παρακεντήσεων). Η χειρουργική θεραπεία μιας προοδευτικής μορφής χονδρομάτωσης μπορεί να είναι μόνο ριζική και πραγματοποιείται με ανοιχτή αρθροτομή ή πλήρη (ολική) αρθροεκτομή.
Η θεραπεία της οξείας λοιμώδους αρθρίτιδας περιλαμβάνει την υποχρεωτική εφαρμογή γύψου στην περιοχή της άρθρωσης του ισχίου, λήψη φαρμάκων διαφόρων ομάδων (ΜΣΑΦ, αντιβιοτικά, στεροειδή). Με την ανάπτυξη μιας πυώδους διαδικασίας, πραγματοποιείται μια πορεία θεραπευτικών παρακεντήσεων για την απολύμανση της άρθρωσης.
Η θεραπεία της νεανικής επιφυσιόλυσης είναι μόνο χειρουργική. Κατά την επέμβαση γίνεται κλειστή επανατοποθέτηση των οστών για την οποία χρησιμοποιείται σκελετική έλξη. Στη συνέχεια τα συνδυασμένα μέρη των οστών στερεώνονται με καρφίτσες και μοσχεύματα.
Απολύτως όλες οι παθολογίες της άρθρωσης του ισχίου είναι σοβαρές ασθένειες που απαιτούν υποχρεωτική ιατρική παρακολούθηση. Τυχόν τραυματισμοί μετά από πτώσεις ή πρόσκρουση, που συνοδεύονται από έντονο πόνο, περιορισμένη κινητικότητα και αλλαγές στη διαμόρφωση της άρθρωσης, απαιτούν επείγουσα ιατρική φροντίδα. Εάν δεν υπήρξαν τραυματικοί τραυματισμοί και εμφανίζονται τακτικά πόνοι ποικίλης έντασης στην άρθρωση, είναι απαραίτητο να κλείσετε ραντεβού με γενικό γιατρό ή ρευματολόγο και να υποβληθείτε σε εξέταση.